Ghashghai

Ghashghai nomaden op hun weg naar een nieuwe omgeving.

De Ghashghai nomaden worden aangetroffen in de provincie Fars in het zuidwesten van Iran en ze wonen in de provincies Fars, Khuzestan en Zuid-Isfahan, maar voornamelijk in de omgeving van Shiraz. Zij verplaatsen twee keer per jaar, tussen de winterweiden nabij de Perzische Golf en de zomerweiden in de Zagros bergen waar het veel koeler is. Tijdens de verhuizing kan men de mannen met hun typische ronde hoeden zien lopen met hun honden, grote kuddes schapen en geiten, langs de wegen met wervelende wolken van stof. De vrouwen in hun kleurrijke kleding verplaatsen zich met behulp van ezels en paarden naar het nieuwe kampterrein. De tenten waarin zij leven zijn vaak gemaakt van geitenhaar.

De productie van de tapijten en kelims, tassen, linten en andere decoraties is een belangrijke bijdrage aan het leven van de nomaden. De tapijten hebben een typische rood-bruine grondkleur. Het patroon is gemaakt vanuit het geheugen en bestaat vaak uit een centraal geplaatst medaillon, herhaald in alle vier de hoeken. Mensen, viervoetige dieren, vogels, bomen en bloemen zijn populair elementen. Andere patronen worden verzameld van fresco's en kolommen in Persepolis (Tacht-e-Jamshid in Perzië ) de ceremoniële hoofdstad tijdens de Achmenids dynastie (550-330 voor Christus). Ze zijn ook bekend om hun prachtige zadelzakken die geknoopt zijn voor meer praktisch gebruik.

De tapijten worden geweven onhorizontale weefgetouwen en de wever zit tijdens het weefproces op de helft die al klaar is. Semi-nomaden, die hier wonen gedurende het grootste deel van het jaar, weven tapijten op dezelfde manier. Een speciaal goed geweven tapijt staat bekend als een Kashkooli. De Gabbeh staat voor een grof en oorspronkelijk nomadisch tapijt uit deze regio. In de afgelopen decennia, om aan de westerse verlangens tegemoet te komen, begon nen de wevers grote helderder velden te gebruiken met minder patronen in de Gabbeh tapijten. Goed gemaakte Ghashghai tapijten zijn aantrekkelijke en duurzame producten die veel over de omstandigheden van het nomadische leven vertellen. Het tapijt is volledig gemaakt van wol van schapen en geiten vermengd met wat paardenhaar. De tapijten staan ook wel bekend als Qashqai, Gashghai, Gaschgai van Kashgai tapijten.

Het merendeel van de Ghasghai nomaden hebben zich nu gevestigd in steden en dorpen. Hun tapijten zijn dan ook direct beïnvloed door de marktvraag. Deze tapijten: in vergelijking met die van andere nomadische stammen, zijn gemaakt van meer grof geweven katoen. De meer eenvoudige tapijten uit deze regio worden verkocht onder de naam Shiraz. Het is tevens de naam van de provinciale hoofdstad in wiens bazaars de Ghashghai tapijten worden verkocht. De bazaars zijn ook een gemeenschappelijke plaats waar de nomaden andere producten kopen die zij nodig hebben in hun dagelijks leven.

Ghashghai tapijten bestaan uit een zeshoek of ruitvorm met vier uitstekende hoeken binnen in een gehaakte ruit. Sommige Ghasghai delen hebben het Hebatlu ontwerp (Hebatlu is de naam van een van de kleinere Ghasghai stammen) en bestaat uit een cirkelvormige centraal embleem en kleinere ontwerpen gelijk aan het centrale medaillon herhaald onelk van de vier hoeken van het tapijt.

De Ghasghai kelims worden meestal in één stuk geweven met katoen soms gebruikt als hoogtepunt. Het zijn eenvoudige ontwerpen en de schering wordt doorgaans uitgevoerd in lange vlechten. De stam die bekend staan om het maken van de Kelims zijn de Amaleh en Darashuri.

Enkele voorbeelden van Ghashghai tapijten:

Technische specificaties:
Pool: wolgaren
Inslag: wol van geitenhaar, meestal 2 inslagen na iedere rij knopen
Schering: wol van geitenhaar
Knopen: symmetrisch
Knoopdichtheid: 90.000 - 180.000 knopen per vierkante meter

Enkele voorbeelden van Kashkooli tapijten:

Delen en vind-ik-leuk:

Vanwege de correcte inhoud is deze site bekroond met: